Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010

Προσωπική εμπειρία "επικοινωνίας" με ζευγάρι κωφών!!

Είναι οι γείτονές μας, οι ιδιοκτήτες του από κάτω ορόφου της πολυκατοικίας μας, είναι μια καθημερινή συναλλαγή με σκοπό την επικοινωνία-συννενόηση για " τα ζητήματα" της πολυκατοικίας μας και του "ζείν".
Ο λόγος για ένα γλυκήτατο ζευγάρι κωφών ( άνδρας-μεταγλωσσικός΄, γυναίκα-προγλωσσική), οι οποίοι είναι ιδιωτικοί υπάλληλοι (γραφείου) σε τράπεζα και έχουν ένα πανέμορφο κοριτσάκι 4 χρονών.
Αυτό που ήθελα να μοιραστώ μαζί σας και μου έχει κάνει εντύπωση, είναι ο "τρόπος" με τον οποιό οι  κωφοί άνθρωποι προσπαθούν να επικοινωνήσουν με τα άλλα άτομα.
Δεν ξεχνώ τις μικρές εκείνες στιγμές που χτύπησε το κουδούνι του σπιτιού μας και ήταν ο κωφός άνδρας απ΄΄εξω, όπου μας είπε με απότομο και σύντομο τόνο:
-(Π. -κωφός)" Α-, ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ" ( μονοκόμματα, με αυστηρό τόνο και δυνατή φωνή!)
-(εμείς)" Έπαθε κάτι το αυτοκίνητό σου;"
-Π:..".ΚΑ- ΚΑΤΩ.."
( τελικά, εμπόδιζε το αμάξι μας και μας ζητούσε με αυτό τον τρόπο να το πάρουμε από το πάρκιγκ για να μπορέσει να βγεί)
όταν τέλειωσε η "διαδικασία", μας κοίταξε με ένα χαμόγελο ικανοποίησης και μας έκλεισε το μάτι ως ένδειξη ότι "μας ευχαριστεί".

Την 2η φορά, γυρίζαμε από το σούπερ-μάρκετ όταν φτάνοντας στο πάρκιγκ, ακούμε ένα ξαφνικ΄΄ο-απότομο:
Π:'' ΠΑΙΔΙ!!!"( με τόνο απότομο και κοφτό!)
Ήταν πάλι ο γείτονας μας που φοβόταν μην πατήσουμε την κορούλα του που στεκόταν ανέμελη στο πάρκιγκ, και μας έδωσε το σήμα της προσοχής, με αυτή τη λέξη. Συγκινήθηκα όταν είδα την αμέσως επόμενη στιγμή τον Πάνο( το όνομα του κωφού άνδρα!)να τρέχει μπροστά από την κορούλα του και να στέκεται σαν βράχος, αποτρέποντάς την έτσι από το να προχωρήσει προς το πάρκιγκ, ως κίνηση "πατρικής προστασίας" ! Με εντυπωσίασε η στιγμή εκείνη...Απτή απόδειξη πως "μια εικόνα, χίλιες λέξεις" και ότι οι πράξεις είναι μεγαλύτερες σε αξία από τα λόγια...κάτι τέτοιες στιγμές...κωφός ή μη ο Πάνος είναι πατέρας και έτρεξε να προφυλάξει την κορούλα του.!!!

Την 3η φορά, ακούμε και πάλι το κουδούνι να χτυπάει. Ανοίγουμε την πόρτα και...να σου πάλι ο Πάνος! Μας εισάγει κατευθείαν στο θέμα της επίσκεψής του:
-Π:" ΝΤΟΥΛΑΠΑ" ( μας λέει με κοφτή, απότομη και αγχωμένη φωνή)
-(Εμείς):" Τί έπαθε η ντουλάπα σου; - του λέμε αργά και δυνατά ώστε να διαβάσει τα χείλια μας και να "ακούσει" αυτό που του λέμε..
-Π:" ΜΠΑΝΙΟ"
-(Εμείς): "Την ντουλάπα του μπάνιου εννοείς;" ( Σε αυτό το σημείο ο σύντροφος μου του μιλάει αργά και σταθερά με ψυχραιμία, ενώ εγώ δείχνω με τα δάχτυλα τί λεμε, με νοήματα δηλαδή και ρωτάω επίσης, προσπαθώντας να βγάλω συμπερασμα...βιαστική ως συνήθως!!)
-Π: " Νερό"-μας λέει αμέσως μετά
- (Εμείς)" Πήρε νερό η ντουλάπα του μπάνιου εννοείς;"
Σε αυτό το σημείο μας γνέφει ναι και συνεχίζει...
-Π:' ΤΗΛΕΦΩΝΟ....ΤΩΡΑ..ΤΩΡΑ...ΤΗΛΕΦΩΝΟ"
- (Εμείς):" Θές να πάρουμε κάποιο τηλέφωνο, να σου δώσουμε το κινητό;
-Π:'' ΠΑΡΕ ΤΩΡΑ...ΠΑΡΕ..ΤΗΛΕΦΩΝΟ..."
-(Εμείς): Α, θες να τηλεφωνήσουμε σε ποιόν;
-Π:"Ντουλάπα, πάρει τηλέφωνο...ΤΩΡΑ ΤΩΡΑ!!
-(Εμείς):'' Α, θες το τηλέφωνο του ντουλαπά;
-Π: " ΠΑΡΕΙ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΤΩΡΑ...ΝΤΟΥΛΑΠΑ"
-(Εμείς):" Εντάξει, θα πάρουμε τώρα τον ντουλαπά να σου φτιάξει τη ντουλάπα, αυτό ήθελες! ( του λέμε με ανακούφηση και χαρά που επιτέλους καταλάβαμε τι ήθελε να μας πει)
Εν τέλει του δώσαμε σε χαρτί το τηλέφωνο του ντουλαπά να επικοινωνήσει μαζί του με SMS, γιατί ο Πάνος δεν μπορεί να ακούσει καλά αλλά ούτε να δημιουργήσει φράσεις στην ομιλία του. Μιλάει κοφτά, απότομα και αγχωμένα!!Δεν χρησιμοποιεί απόλυτα την νοηματική, μπορεί να λέει μόνο λέξεις, ακούει εαν του μιλήσεις δυνατά, αργά και σταθερά. Διαβάζει τα χείλη και όταν δεν γίνεται κατανοητός κάνει και χειρονομίες ως συμπλήρωμα των όσων θέλει να πεί!

Συγκλονιστική εμπειρία η επαφή με κωφούς ανθρώπους. Μας ευαισθητοποιεί και μας κάνει να δούμε την πραγματικότητα με άλλο μάτι, να μην θεωρούμε τίποτα δεδομένο και να εκτιμούμε την υγεία που έχουμε!
Αυτά είχα να πω!
Τα λέμε σύντομα!
Στέλλα

1 σχόλιο:

  1. Στέλλα αυτό το άρθρο σου είναι πάρα πολυ ωραίο αλλα συγχρόνως και "διδακτικό".Μας δείχνει ότι όλοι είμαστε άν8ρωποι είτε κωφοί, είτε ακούοντες, είτε τυφλοί κ.α. Όλοι έχουμε δικαίωματα και όλοι είμαστε ίσοι...Πραγματικά πρέπει να σου είναι μία πολυ όμορφη και πρωτόγνωρη εμπειρία όλο αυτό, και δείχνεις ότι αυτούς τους ανθρώπους τους εκτιμάς και τους σέβεσαι πάνω από όλα.Μπράβο σου που μας έδωσες την ευκαιρία έστω και μέσα από το άρθρο να "ζήσουμε" κάτι τόσο όμορφο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή